Ziemia, woda, ogień i powietrze to cztery żywioły reprezentujące pierwotny akt stworzenia. Ich istnienie, oczywiste dla ludzkości, ma jednak także wymiar symboliczny, ponieważ stanowią tajemnicę, w której kryje się i rozgrywa polimorficzny byt. Moc oddziaływania i twórczy potencjał żywiołów jest od zawsze wykorzystywany w literaturze, języku i sztuce, czyli w rozmaitych formach ludzkiej myśli, komunikacji i wyobraźni. Żywioły nie tylko warunkują i wyrażają człowieka w świecie, ale jednocześnie zachwycają go
i zdumiewają jako misterium piękna, zmysłowości form, ruchu, koncentracji energii i dynamiki, nieustannie inspirując do artystycznych działań. W każdym rodzaju sztuki te cztery siły kosmiczne, uwolnione od historycznego, mitycznego czy biblijnego kostiumu, stanowią ciągle intrygujący impuls do dialogu i kreatywności.